Ik ben van oordeel dat het concept “boekenweekgeschenk” ook het eeuwig leven niet beschoren is, en maar eens moet herdacht worden.

Waarom, bijvoorbeeld, zou men niet een aantal auteurs selecteren die bereid zijn om het eerste hoofdstuk van hun nog niet volledig uitgeschreven werk te publiceren in diezelfde gigantische oplage, om hem achteraf de kans te laten het vervolledigde werk uit te geven zoals door de uitgever voorzien, dan wel in een oplage die het tienvoud van de voorziene is?

Het voordeel volgens mij zou zijn dat de auteur door dat boekenweekgeschenk een gigantisch publicitair succes in handen heeft, dat ruimschoots de nu financiële kater kan compenseren. En hij heeft bovendien net evenveel publieke aandacht als in het huidige concept, dat louter op de eer gebaseerd is.

Ik denk dat als het per saldo alleen maar interessanter kan zijn voor de auteur, het effect voor de uitgever net zo groot zal zijn.

Ik weet wel dat dit enkel een vlug geformuleerd basisidee is, maar waarom in godsnaam wil men gedurende een halve eeuw of zo een ander basisidee blijven toepassen zonder daar af en toe een kritisch, creatief en constructief debat aan te verbinden?

Vriendelijke groeten,

Danny