Ik kom hier regelmatig kijken om je mening over de door jou gelezen boeken te vernemen. Soms zijn dat boeken die ik ken, maar vaker heb ik ze niet gelezen en lees ik graag wat jij er over te melden heb. Zoiets kan aanleiding zijn om het alsnog te lezen, bijvoorbeeld.

Zo langzamerhand begin ik me echter af te vragen wat ik aan je mening heb. Ik kom te vaak in één stukje stellingen tegen die elkaar lijken tegen te spreken en ook stellingen die elke logica ontberen, zoals de zin die ik in het begin van mijn vorige reactie aanhaal.
Daar reageer jij dan vervolgens helemaal niet op. Terwijl ik mij bij het genoemde geval afvraag: is dit nu een gewone verschrijving of ontgaat me de bedoeling?

Inplaats daarvan probeer je de zaak af te doen met een reactie die er eigenlijk op neerkomt dat ik het ermee zal moeten doen en anders jammer, maar helaas.
De enige inhoudelijke reactie is de stelling dat de Nederlandse uitgever het publiek oplicht, want het boekje slaat niet op de Europese situatie.
Ik wijs erop dat je in de oorspronkelijke recensie alleen rept over het gegeven dat schrijver voor een Amerikaans publiek schijft en dat dit zekere gevolgen heeft. Nergens wordt duidelijk dat de Europese situatie niet aan de orde komt en dat je dit als de grootste zwakte van het boek beschouwt
Daar komt nog bij dat ik alleen het gegeven dat dit boekje uitgaat van de Amerikaanse situatie geen reden vind om de uitgever van oplichting te betichten. Wat marktwerking is zal voor iedereen die zo’n boekje oppakt duidelijk zijn en ook van de Amerikaanse situatie is wat te leren, lijkt me. Al was het maar omdat alles wat in Amerika gebeurt ons voorland is, of zou kunnen zijn. En dan niet 50 jaar later, zoals Heine beweerde.

Ik heb grote bewondering voor het tempo en de ijzeren regelmaat waarin je deze boekbesprekingen produceert, maar ik kom tot de conclusie dat het tempo te hoog ligt.
Het is aan jou om jezelf af te vragen wie je met dat tempo, en de onzorgvuldigheden die daaruit voorvloeien, dient.

De Nederlandse uitgever licht het publiek op met dit werk. Dat had ik ook kunnen schrijven. Maar boeklogjes van éen zin worden tweets, en zijn daarmee oninteressant.

Aan boeklog is overigens het formuleren enkel mijn eigen mening over wat dan ook interessant, voor mij. Heldere analyses van boekjes of materie in het algemeen vind nooit plaats in éen logje, maar over jaren in dit doorlopende feuilleton.

Opvallend trouwens dat je als eerste met een voorbeeld uit de gezondheidszorg komt, de Nederlandse manier van vermarkten van overheidtaken vervolgens (grotendeels terecht) afdoet als niet serieus te nemen, maar tenslotte de Nederlandse gezondheidszorg als voorbeeld van een vermarkting onbesproken laat. Die gezondheidszorg is weliswaar ook niks goedkoper geworden voor de burger, maar het fenomeen dat particuliere exploitanten ziekenhuizen opkopen geeft toch zo langzamerhand wel te denken. gezondheidszorg is ook in Nederland inmiddels business.

Ook komt het een beetje vreemd over dat dit boek een “eenzijdig en oppervlakkig pamflet tegen de excessen van marktwerking” is geworden, terwijl verderop weer wordt gesteld dat “de schrijver zich vrij weinig kan veroorloven in zijn tekst, anders had hij zijn oorspronkelijke doelpubliek onmiddelijk van zich vervreemd”.
Zou dat eenzijdige verhaal dan niet voor vervreemding zorgen bij de gemiddelde Amerikaan?
Ook de verzuchting dat het boek sterker was geweest als het voorbeelden van geslaagde marktwerking had gegeven, is vreemd. Het boekje gaat juist over de morele grenzen van de marktwerking; de lof ervan zingen is al vaak genoeg door anderen gedaan.

Het lijkt er een beetje op dat je eigen mening over marktwerking een helder analyse van dit boekje en de materie in het algemeen in de weg staat.