De kwestie Céline is mij bekend. Dr. René Marres (wat zou in vredesnaam zijn beste werk zijn?) stipt het nog even aan in zijn opstel over W.F. Hermans en Weinreb. Hij gaat daar (niet verrassend overigens) bij in de fout.

Ach, ja: Piet Kuiper. In een melige bui wil ik zijn “Liefde en sexualiteit in het studentenleven” uit 1967 nog wel eens uit de kast trekken. In het negende hoofdstuk van dat boekje wordt de mannelijke student uitgebreid gewaarschuwd voor oudere, welgestelde, Stefan George-lezende heren uit het Ruhrgebied die weliswaar royaal zijn, maar daar op den duur ook iets voor terug verlangen. “Accoord, U bent geen homosexueel, maar U kunt het wel wórden.”

Daar denken we nu inderdaad anders over.

Die tekst van hem over homosexualiteit uit 1970 is inderdaad geen wonder van empathie. Hij wenst het geen van zijn vier zonen toe, want het zou ze tot een soort van nikkers maken. En hij geeft aan fundamenteel niets van homosexualiteit te begrijpen.

Tegelijk duurde het tot 1986 voor homosexualiteit helemaal verdwenen was uit de DSM die psychiaters gebruiken — en tot 1973 werden homo’s in de VS gewoon gezien als geesteszieken.

Nederland was overigens even laat met dit soort wijzigingen. De eminente psychiater Piet Kuiper heeft zich daarover nog eens flink moeten verontschuldigen.

Dus van die tekst kan ik nog zo ongeveer begrijpen vanuit welke achtergrond Epstein deze schreef — wat iets heel anders is dan het eens zijn met de man.

Interessant overigens dat u “Die Leiden des jungen Werthers” noemt. Dat boek had na meer dan een eeuw slechts enkele ingrepen nodig om opnieuw een klassiekertje te worden:

https://www.youtube.com/watch?v=AuJKx2u4R0M#t=57m13s

Joseph Epsteins uitlatingen aangaande de homoseksuele medemens zullen u ongetwijfeld ook bekend zijn.