‘Was ik maar, voel ik op dit moment, iemand die dit kon zien alsof hij er niet meer binding mee had dan het te zien – kon ik dit maar gadeslaan alsof ik de volwassen reiziger was die vandaag aan de oppervlakte van het leven is gekomen! Niet van de geboorte af aan geleerd hebben de bestaande betekenissen te geven aan al deze dingen, ze kunnen zien in hetgeen ze uitdrukken los van de uitdrukking die hun is opgelegd. In de visvrouw haar menselijke realiteit kunnen herkennen onafhankelijk van dat men haar visvrouw noemt en dat men weet dat ze bestaat en vis verkoopt. De agent zien zoals God hem ziet. Alles voor de eerste keer waarnemen, niet apocalyptisch, als openbaring van het Mysterie, maar rechtstreeks, als bloesem van de Werkelijkheid.’

Fernando Pessoa, Het boek der rusteloosheid, ca. 1914-1935. Eerste boekuitgave in 1982, geciteerd uit de Nederlandse vertaling (De Arbeiderspers) door Harrie Lemmens, 1990.