Maar dat is wel het resultaat van grootschalig misbruik, in georganiseerde vorm. Wanneer in een sport niemand dat wil weten en alleen maar zoekt naar manieren om niet verantwoordelijk gesteld te worden, wordt er niets opgelost. Het is niet mijn eis van perfectie die die controles noodzakelijk hebben gemaakt, het is het massale misbruik door minder scrupuleuze deelnemers, waardoor de eerlijken onder hen minder c.q. geen kans op succes hebben.

Van haat mijnerzijds is geen sprake. Wel heb ik een pleurishekel aan de hypocrisie die ik steeds weer over me heen gestort krijgt – en het feit dat mijn plezier in evenementen als de Tour door het dopinggebruik is vergald.

Wat moet je met sport als niemand zich aan de regels hoeft te houden? Het effect van het vrijgeven van doping, zoals extreme experimenten met alle gevolgen van dien – daar twijfel ik niet aan – maakt dat ik niet voor het vrijgeven van doping ben. “Onder toezicht gebruiken” is een naief concept. Ook dan heb je toezicht en grenzen nodig, ook dan zullen er mensen zijn die verder gaan dan die grenzen. Ik twijfel er niet aan dat er artsen zijn die dat gewetensvol zouden doen, maar er zouden net zoveel artsen zijn die het toezicht niet belangrijk zouden vinden.

Ik ben er wel voorstander van niet alles op de dopinglijsten te smijten. Van cannabis gaat een renner niet harder rijden.

En echt, het interesseert bovenmatig waarom iemand zoals jij op eigen weblog kritiek hebt op betutteling van onze overheid, en alle pogingen van Nederland een politiestaat te maken, daarbij tegelijk een uitzondering maakt voor sporters — ook al leven die in bijna de ergste politiestaat denkbaar, dat is jou blijkbaar nog niet erg genoeg.

De huidige methodes om doping te bestrijden, werken een grote rechtsongelijkheid in de hand, en zijn oneerlijker dan het onder toezicht gebruik van doping. Al die Spaanse sporters waarvan bekend is dat ze bloed lieten verrijken, gaan vrijuit. Kom je niet uit Spanje, maar uit Duitsland, ben je gesjochte. Terwijl sport internationaal is.

En het spul wordt gepakt, daar doet jouw of mijn mening toch helemaal niets aan af. Dit simpele feit alleen al maakt het toch zinloos om ach en foei te roepen?

We verlangen dat ze voldoen aan de regels van de sport. Is dat niet het wezen van de sport, een krachtmeting binnen een aantal regels? Ze hoeven niet in alles perfecte rolmodellen te zijn, maar je mag toch wel verwachten dat ze zich binnen een sport aan de regels houden? Of is dat ook al te veel gevraagd?

Is dat onze politici geen koningen meer kunnen zijn, bij de gratie Gods? Onze industriëlen de aarde verpesten? Onze geleerden de politici en industriëlen helpen de aarde te verpesten? Is het omdat God dood is?

Dat is natuurlijk wel zo, maar daar werken ploegleiders, bonden en renners hard aan mee. Ik vind het te makkelijk om dat alleen de media aan te rekenen. Je hoort betrokkenen steeds weer klagen over een hetze en over het criminaliseren van renners. Dat is een gotspe als je bekijkt hoe lang diezelfde betrokkenen het circus van leugens en bedrog al instandhouden. Zie Moreni, die ’s ochtends nog protesteerde tegen dopinggebruik en ’s avonds betrapt bleek.

De keuze is ofwel accepteren dat er dopinggebruik is en doen alsof er niets aan de hand is zolang iemand niet betrapt wordt, ofwel serieus proberen er iets aan te doen en niet alleen de renners maar ook het systeem erachter aanpakken en straffen.

Van mij mogen ze best voor het eerste kiezen, maar doe dan niet alsof het sport is. Zet het als amusement op prime time, tussen de Idolsen en Sterren op het ijsen.

Natuurlijk, in alle sporten wordt in meerdere of minder mate gebruikt, maar het wielrennen is wel een van de bezigheden die de kroon spant. Een IOC met lef zou de sport schrappen als Olympische sport. Dat zou tenminste pijn doen.