En daarom illustreer ik mijn verhaal ook met een screenshot van dit weblog.

Beetje vreemde vraag. Wat doet een blogger anders met een scherm? Heb jij die posting eerst in een kleitablet uitgehakt? Verwacht je dat ik hem door 15 maagden laat voorlezen die om de beurt elk een woord nemen om hun oogjes niet te doen vermoeien?

De meeste mensen in het Westen doen de hele dag niet anders dan lezen vanaf (of schrijven naar) het scherm.

“En ik begrijp het voornaamste bestaansrecht van de elektronische boekenlezer ook niet zo goed. Het ding wordt aanbevolen omdat je een boek dat je niet hebt onmiddellijk kunt bestellen, en dus direct in bezit kunt hebben.”

Het voornaamste bestaansrecht wordt niet bepaald door de fabrikant, maar door de consument. En die zegt vaak twee dingen, namelijk: of 1) ik wil op vakantie niet tien boeken moeten meeslepen, of 2) ik ben een snel- en herlezer, en ik wil niet een groter huis moeten kopen om al mijn boeken in kwijt te kunnen, of 3) ik ben een student, en wil niet de hele dag met kilo’s boeken rondsjouwen.

OK, dat waren er 3. :-)

Verder ken ik voornamelijk mensen die twee à drie jaar geleden zo’n ding aanschaften, en dan omdat het een hebbeding was.