Nu goed, een reactie over de winnaar van ons, draagt altijd het gevaar dat de druiven zuur lijken. Maar wie de winnaarslijst van de Dutch Bloggies 2009 bekijkt, ziet vele eigenlijk weinig opmerkelijke, maar tegelijk wel opvallend commerciële winnaars. Dus is dat blijkbaar de trend. En dat zij dan maar zo.

Ik beschouw de categorie literatuur van de Dutch Bloggies vooral als een gezellige caroussel. Elk weblog dat ‘iets’ met literatuur te maken heeft en er een beetje deugdelijk uitziet, komt vroeg of laat aan bod. Vorig jaar won De Contrabas, nu De Papieren Man. De Contrabas is op één jaar tijd niet noemenswaardig verslechterd, De Papieren Man niet noemenswaardig verbeterd. Op zijn minst één van de twee prijzen is dus onzin.

Ik ben niet meer zo’n fan van De Papieren Man als in de begindagen, toen het inderdaad nog een degelijk liefhebbersinitiatief was, waarvoor je dan ook alleen maar waardering kon hebben. Nu De Papieren Man een fors gesubsideerd weblog is, begin ik me te ergeren.

Al dat geleuter over literaire prijzen, festivalletjes, veilingopbrengsten, een onbekend gedicht van zus of zo dat is opgedoken. Ik vind dat kneuterig, idolaat en naast de kwestie. Literatuur draait om goede boeken, en wat daar aan waardevols in staat.

Het juryrapport kletst ook maar raak. Onemanshow? Geldt voor meer weblogs. Elke dag een nieuw stuk? Geldt voor meer genomineerden. En ik heb eigenlijk nog nooit een “beschouwend stuk” op DPM gelezen. DPM is een loepzuiver voorbeeld van ‘standing on the shoulder of giants’: braafjes compileren uit wat andere internetmedia al hebben voorgekauwd.