Reacties op: Help, ik moet met de media omgaan | 03

Door: Branko Collin

Branko Collin — Sat, 23 Jan 2010 09:34:29 +0000

http://rhetorica.net/bias.htm geeft een mooi handvat over hoe verslaggeving wordt gestuurd door bepaalde vormen van scheefheid. Hij kijkt alleen naar het nieuws zelf, niet naar de achtergrond van de mensen die het moeten brengen.

Door: mies

mies — Thu, 21 Jan 2010 22:10:21 +0000

Pardon.
Als ze overleg hadden gevoerd, HAD mevrouw muts…

Door: mies

mies — Thu, 21 Jan 2010 22:09:36 +0000

Nog een voorbeeld van zelfgecreëerde normaliteit die automatisch “nieuws” genereert: een actualiteitenrubriek die minutenlang dooremmert over dat de hulpverlening op Haiti onvoldoende gecoordineerd is. Alsof het normaal is dat tijdens een ramp van zulke omvang hulpverlening gecoordineerd is.

En daarvoor een journalist interviewt als bron, godbetert. Wat zei de muts? Misschien hadden ze toch eerst even overleg moeten voeten, de hulpverleners uit al die landen, in plaats van meteen in het vliegtuig te springen.

Als ze overleg hadden gevoerd, dat mevrouw muts een item gemaakt over dat de hulporganisaties mensen lieten creperen omdat ze zo nodig moesten vergaderen.

Dit is waarom ik nieuws haat, vooral op televisie.

Door: eamelje.net

eamelje.net — Thu, 21 Jan 2010 15:18:51 +0000

U preludeert prachtig op het slotdeel, van waarschijnlijk komende week. Waarin ik het inderdaad zal hebben over wat de status quo is volgens journalisten, wat die bepaalt, en welke afwijkingen daarvan zij als opmerkelijk genoeg ervaren om met hun aandacht te vereren. Of wat zij daardoor in het geheel niet behappen kunnen.

Door: mies

mies — Thu, 21 Jan 2010 14:49:20 +0000

Fijne serie. Meest saillant uit dit deel: Nieuws is datgene waarvan journalisten denken dat het afwijkt van de status quo. Een bekende truc is die status quo zelf te scheppen. Zoals: metrolijnen worden binnen budget aangelegd. Waarna de budgetoverschrijding nieuws is. Terwijl de overschrijding eigenlijk de status quo is. Uiteraard bepaalt de journalist dit niet alleen. Anderen zijn nodig voor dit ritueel. Maar creëren van de status quo, of eigenlijk, het gewiekst articuleren van verwachtingen waarmee de gebeurtenissen kunnen worden gecontrasteerd en daarmee tot nieuws kunnen worden gepromoveerd, dat ervaar ik als het hart van journalistiek. Zit ik ernaast?