Een tijdje geleden heb ik mezelf omschreven als een “verzamelaar met volledigheidsfetisj”. Bij boeken heb ik dat in beperkte mate ook, trouwens. Nog niet zo lang geleden heb ik voor het eerst een cd per ongeluk twee keer gekocht…

In een platenzaak ben ik al heel lang niet meer geweest. Ik bestel online en ik kom regelmatig in een zaakje met tweedehands-cd’s. Bij online bestellingen zijn het vaak cd’s die net uit zijn of cd’s die ik al voor release besteld heb. Dan is de voorpret groot, omdat je benieuwd bent hoe de nieuwe cd zal zijn. Vooraf downloaden doe ik niet, zelfs niet als het langer duurt dan verwacht. Da’s zonde van de voorpret.

Bij het zaakje met tweedehands-cd’s is het een kwestie van een voor een de bakken doorrausen en hopen dat m’n veiligheidshalve beperkte bedrag in contant geld niet al halverwege op is. Daar ligt de pret deels ook in het snuffelen naar cd’s die verder nergens meer te krijgen zijn of het plotseling tegenkomen van cd’s die je allang weer vergeten was.