‘Wat mij bevalt aan ‘Met een bevroren jas en een geleend tientje’ is het opgeroepen beeld van een generatie die na de Tweede Wereldoorlog ‘iets’ met kunst wilde doen; die zich vooral leek te bekommeren om ideeën en elkaar ­– in goede en slechte zin – en niet geïnteresseerd leek in geld en materie. De generatie die in de jaren vijftig, zestig en zeventig te midden van sinaasappelkistjes in tochtige woningen er zeer driftig op los leefde totdat de sigaretten, drank en armoede de rekening presenteerden. Het pre-hypotheektijdperk zeg maar.’

http://bit.ly/1GBnrEv

Ach ja…