Bezinning

De bekende huizen, de bekende
Mensen, en dit leven, dat vergaat
In de spinsels van het zo gewende
Dat ik ’t niet haat.

Tot die altijd mindere ogenblikken,
Dat de slaap dunt en mijn ogen schier
Opengaan in een verbijsterd schrikken:
Waarom ben ik hier?

Hier of elders, ’t is hetzelfde leven,
Want hetzelfde hart dat, ondermijnd
Door een onverzoenlijk tegenstreven,
Aan zichzelf verkwijnt.

J.C. Bloem


[x]#1215 fan dinsdag 3 mei 2005 @ 23:58:27


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden