Mumbojumbo

Binnen een paar minuten las ik in wat Nederlandse kranten en bladen drie woorden die me pijnlijk troffen.

Sektegekte
Flappentap
Lippenknippen

Dat laatste werkwoord staat voor de ingreep die sommige mevrouwen bij de plastisch chirurg vragen als ze weer over een kindervagijntje willen beschikken. Dat doen zij niet omdat ze anders niet kunnen fietsen, neem ik aan. Het moet een inmiddels breed aanvaard modeverschijnsel zijn, anders had nog geen journalist het al opgemerkt.

En nee, de pijn zat niet bij de gedachte aan die lippenknip. Het is dat binnenrijm wat me zo stoorde; de klankherhaling die zo’n woord onmiddellijk in het geheugen vastzet zonder dat het daar plaats verdient. Ik vroeg me af waarom.

Is het de blijvende teleurstelling van de kleuter in me? Dat woorden als abracadabra en hocus-pocus weliswaar indrukwekkende spreuken opleverden, die uiteindelijk toch holle frasen bleken?

Ollekebolleke.
Ollekebolleke knol.

Misschien is het omdat Youp van ’t Hek dat soort woorden altijd snel oppikt om er cabaret mee te maken. Er dan humor mee probeert te bedrijven; humor die bedoeld is om te lachen, maar meestal blijft steken in een pijnlijke lolligheid.

Inderdaad was een woord als ‘zweefteef’ voor een bepaald soort vrouwen zelfs bij mij nog wel goed voor een vage glimlach bij eerste kennismaking. Maar iedere herhaling stoorde al.

Toch vind ik ‘mumbojumbo’ wel weer een prachtig woord, misschien om de betekenis. En iets als ‘broodpoot’ trouwens ook. Maar mijn gesprekken gaan zelden over schandknaapjes, dus is er eigenlijk nooit gelegenheid om achteloos dat ‘broodpoot’ te benutten.

Het is trouwens een vulgair woord, waarvan het gebruik vermeden moet worden, zo laat mijn tekstverwerker nuffig weten.

Hawar.


[x]#1312 fan donderdag 14 juli 2005 @ 20:52:51


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden

3 kommentaren

mIKe  op 15 juli 2005 @ 08:14:38

Nee, dan het door U gebruikte woord kindervagijntje. Weliswaar niet binnenrijmend, maar absoluut pijnlijk treffend.

Actiereactie  op 16 juli 2005 @ 03:36:19

Mag ik me daar bij aansluiten, bij mIKe dat is (hoewel ik verder wel met U mee kan voelen). Ik vind het woord niet eens zozeer pijnlijk maar gewoon naar. Erg naar, dat je direct je maag op slot voelt springen terwijl je je bewust bent dat de terugweg zeker open blijft staan.

eamelje.net  op 18 juli 2005 @ 10:15:29

C’est le ton qui fait la musique. Als er schertsend van lippenknippen wordt gesproken, volgt daarop in zo’n artikel dat het huidige schoonheidsideaal van toch volwassen vrouwen een bol babykutje is. En kijk, dat gaat mij nu weer te ver.