Opportuniteitskosten
Dat het nooit wat worden zal tussen mij en de economische wetenschappen, werd weer eens bevestigd toen me het elementaire begrip opportuniteitskosten begon te dagen.
Opportuniteitskosten is de stijve Nederlandse vertaling van het begrip opportunity costs. Die staan voor een methode om de kosten tegenover de baten te analyseren. Want, de meeste keuzes maken andere onmogelijk. Een gemeente kan ergens een scholencomplex bouwen, maar dan is die grond niet meer te gebruiken voor woningbouw, of industrie, of voor voetbalvelden. En het geld is niet meer te besteden aan wegenbouw of sociale zorg. Dus wordt door economen gekeken welk besluit gegeven een bepaalde wens het meest oplevert, door er daarbij ook rekening mee te houden wat zo onmogelijk wordt, en wat dat dan kost.
Dit principe lijkt me alleen vrij moeilijk te hanteren, omdat niet alles in geld is uit te drukken. En dan kom ik weer op mijn eeuwige bezwaar tegen economen: zij kunnen misschien prachtig de prijs van iets beredeneren, maar lijken daarbij niet per se een idee te hebben van de waarde.
Ofwel, als de waarheid bij economen weg moet komen, is die vaak zo willekeurig. Want, net zo goed gebaseerd op speculeren.
School of woningbouw, die vraag is nog zo ingewikkeld niet. Landbouw of woningbouw, dat is al iets anders. Industrie of milieu? Meer wegen voor auto’s of beter openbaar vervoer? Iedereen tegen hoge kosten uit een stad evacueren voor de ramp, of ervan uitgaan dat velen zullen sterven en hulp aan een kleiner aantal overlevenden minder kost?
Daar zijn allemaal sommetjes van te maken, voor wie wil.
Het basisbegrip opportuniteitskosten is ook actueel omdat 78% van een panel gepromoveerde economen [pdf] het niet goed wist te hanteren in een simpele vraag, voor een Amerikaans onderzoek.
Natuurlijk meld ik dit alleen omdat het mijn vooroordelen versterkt. Maar toch.
[x]#1394 fan zaterdag 3 september 2005 @ 03:10:28
Blokje op 3 september 2005 @ 18:07:26
Dat economen niet altijd even slim gebruikt worden, mag je hen niet kwalijk nemen.