Music, maestro, please
Fietsen roept bij mij altijd dezelfde zinnetjes op. Waarschijnlijk omdat ik al zolang fiets en zulke lange tochten heb gemaakt. Malen is het werkwoord dat hierbij hoort, want malen doet het.
En als het naar koud is, zoals vanmorgen met de wind tegen, herinner ik me altijd weer het zinnetje: schoenen ruim genoeg om je tenen er piano in te laten spelen. Dan dringt pas tot me door dat ik nog altijd voeten heb, die niet als klompen ijs aan de trappers vastgekleefd hoeven te zitten.
Dan laat ik mijn tenen piano spelen. Een paar bescheiden arpeggios lang. Tot het leven er weer in is teruggekeerd, of ik me een ander zinnetje herinner.
[x]#1635 fan dinsdag 10 januari 2006 @ 22:06:59
cockie op 12 januari 2006 @ 08:20:10
Mooi. Dat malen.