Hoe verder met de journalistiek?
Vakbondsbons Kees Schaepman over de trots van journalist:
Te vaak koesteren we ons in nostalgische anecdotes over een veilig verleden om ons af te schermen voor de toekomst. Ik zag het bij mijn collega’s bij de publieke omroep, ik heb het als NVJ-voorzitter ook gezien bij de dagbladen: ondanks talloze tekens aan de wand weigerden journalisten vaak te lang om de consequenties onder ogen te zien van dalende oplages, teruglopende kijkcijfers bij de publieke omroep (met de luistercijfers viel het daar nog mee, maar radio wordt helaas meegezogen in het zog van de televisie). Fusies, reorganisaties, nieuwe netindelingen – het is veel journalisten vooral overkomen. Een irrationeel geloof dat de zondvloed ons niet zou overspoelen bleef overheersen, zelfs toen we al tot onze nek in het water stonden. Redacties hebben te laat en te halfslachtig geprobeerd zélf invloed uit te oefenen. En als ze al in actie kwamen, was dat meestal alleen gericht op beperking van de directe schade.
[x]#1657 fan dinsdag 31 januari 2006 @ 11:54:10
