Nuver
Als ik mijn gedachten over schrijven in het Fries samenvat, komt daar een conclusie uit die me eigenlijk wat verbaast.
Ik wil best Fries schrijven, maar dan moet daar met zekerheid iets tegenover staan. Geld bijvoorbeeld. Mijn pen en mijn schrijfvaardigheden zijn te huur, zij het lang niet voor iedereen.
Uit mijzelf komt niets. Drang tot experimenteren is er niet, omdat ik het Fries geen volwaardige cultuurtaal acht. Weliswaar kan die zeer geschikt zijn om poëzie in te schrijven of verhalen die dicht bij het persoonlijke leven blijven. Maar de taal is me niet volledig genoeg; er ontbreken te veel genres aan teksten.
Nu zijn er nog meer beloningen voor het schrijven in het Fries dan geld, of de eer de taal mee te helpen uitvinden. Die kunnen bestaan uit een contact met lezers, of de toenadering tot de mensen die een Fries schrijven dat ik bewonder.
Maar voor dat laatste geldt dat mij als buitenstaander vooral opvalt hoe makkelijk de Friese litterati ruzie met elkaar krijgen. Hoe zeer er kliekjes lijken te zijn, en hoe humorloos ze hun vetes uitvechten.
De oude grap over academici is dat die zo gemeen ruzieën, omdat waar ze over strijden er zo weinig toe doet.
Dat herken ik onder de Friezen nu ook.
[x]#2225 fan zondag 12 november 2006 @ 23:39:53
cockie op 13 november 2006 @ 13:49:44
Dat valt me vet tegen van die Friese litterati. Ik had ze niet zozeer humoristischer, dan wel verstandiger ingeschat.