Vino, vino, waar blijft de gein?
Er is maar éen aspect teleurstellend aan het veronderstelde dopinggebruik van Aleksandr Vinokoerov. Hoor ik al jaren over ontraceerbare design-doping, en over genmanipulatie. Kwam daar dit jaar het gegeven bij dat er naast hamster-EPO ook een duurder soort EPO bestaat, gemaakt met menselijke bloeddelen, die daardoor volmaakt onopspoorbaar is. Wordt die domme Vinokoerov er enkel op betrapt andermans bloed te hebben ingebracht. Hoe ouderwets jaren ’70 is dat niet.
Met Tyler Hamilton ging het indertijd ook al zo trouwens. Ook hij was zo’n gewonde krijger, die ondanks zijn blessures absurd indrukwekkende dingen liet zien tijdens de Tour de France, maar dit niet helemaal schoon bleek te hebben gedaan. Zij het, dat hij pas later betrapt werd.
Hamilton verklaarde indertijd dat hij wellicht een afgestorven tweelingbroer in zich droeg, om dat andere bloed te verklaren. Nog altijd is dat voor mij een hoogtepunt in de smoezen die dopinggebruikers hebben geuit. En dat wil wat zeggen. Ze zijn oneindig creatief.
Vinokoerov heeft naar verluid heel Kazachstan achter zich staan, en daarmee ook de rijke olie-industrie daar. De beste doping kost het meeste geld, maar hier lijkt dus geen sprake van te zijn. Ik had het wel aardig gevonden als oliemiljardairs de oude dagen van het institutionele dopinggebruik in het Oostblok wilden doen herleven.
Niets mooier dan een duidelijke vijand. Sport leeft op met wat drama.
[x]#2925 fan woensdag 25 juli 2007 @ 11:05:54
Eric op 25 juli 2007 @ 13:37:51
Hmm, die smoes van Hamilton kende ik niet. Daar had wel een strafvermindering voor creativiteit mogen volgen, vind ik.