Leven
Nooit zingen vogeltjes harder dan ’s ochtends vroeg, uren voordat je van plan bent om op te staan.
Tenminste, dit dacht ik altijd.
Tot er vanmiddag een zwerm van duizenden spreeuwen neerstreek op een boom bij mijn huis. Vergeef me dat ik de soort even niet weet, de straat eromheen is nog te besmeurd met poep om dichterbij te lopen.
Duizenden spreeuwen in een boom maken behalve troep ook een enorm kabaal. Ook een massaal koor van hoge tjieps kan de intensiteit krijgen van zoiets storends als een permanent knetterende opgevoerde brommer vlakbij. Ramen en deuren moesten dicht.
Wat een leven.
En daarnet hield alle geluid in een paar tellen helemaal op. Misschien zou ik nu hier iets moeten schrijven als dat de zon even verduisterd werd toen al die vogeltjes op de wieken gingen, maar dit was niet zo. Bovendien hoorde ik het vertrek vooral.
[x]#3061 fan zaterdag 22 september 2007 @ 18:14:04
Gelkinghe op 22 september 2007 @ 23:38:54
Nooit eerder gebeurd? Meestal komen ze steeds op dezelfde plaatsen terug. Er is bijvoorbeeld een villa in het Zuiderpark hier, waar een boom met klimop naast staat en daar bivakkeren ze elk najaar weer.