Do ist der Bahnhof
[…] Op zijn slechtst blijft het boek hangen in een wat luie journalistiek van het verstrooiende soort — met oppervlakkige waarnemingen over dat ene lullige koekje bij de koffie, het eeuwige broodje schuifkaas bij de lunch, die zeldzaam postsierlijke kring op verjaardagen, of de constatering dat het met de moffenhaat sinds 1988 behoorlijk minder is geworden. Vriendinnen van Birschel zijn het dan altijd met haar eens, […]
[x]#3360 fan zondag 10 februari 2008 @ 13:26:47
Gelkinghe op 10 februari 2008 @ 18:16:21
Quote:
“Een paar keer geeft ze aan dat opdrachtgevers een bepaald beeld van Nederland hebben, en dat zij geen artikelen kon leveren die deze vooroordelen ontkrachten.”
Deze valkuil van de journalistiek komt redelijk vaak voor, daar hoef je geen buitenlandcorrespondent voor te zijn om zoiets mee te maken. Bij de planner heeft zich een rudimentair, maar tamelijk vast beeld gevormd over de inhoud van de bijdrage en als die naderhand dat beeld niet bevestigt, raakt de planner in de war.