Overwegingen | 0527
Wat mij niet duidelijk is aan die staking van de streekbussen…
Per regio zijn concessies verkocht aan de busmaatschappijen, waarvan de goedkoopste dan tijdelijk het monopolie krijgt. Maar dit principe gaf al problemen, door verkeerde zuinigheid. Dus zijn sommige busbedrijven flink beboet door de provincies;
Tegelijk stijgen de olieprijzen, wat het winstgevend exploiteren van de streekbussen nog moeilijker maakt;
En toch willen de buschauffeurs onder deze omstandigheden met een staking meer loon afdwingen van de busbedrijven. Dus straffen ze het grote publiek, in plaats iets te doen tegen al die overheden die het hen uit principe al onmogelijk hebben gemaakt een normaal salaris te krijgen;
En ook politici moeten hoofdelijk aansprakelijk gemaakt worden voor hun vergissingen. Helemaal als met terugwerkende kracht iets totaal verkeerd blijkt uit te pakken;
Als ik om iets razend kan worden, terwijl boosheid me normaal geheel vreemd is, dan wel hoe niemand in Nederland ooit ergens verantwoordelijk voor schijnt te zijn;
Kan me niet schelen dat nogal wat beleid volgens nieuwbakken hoogleraar Frans Leeuw [pdf] op zijn best een homeopatische uitwerking heeft;
Er zou al enorm veel gewonnen zijn als wetten om de zo veel tijd verlengd zouden moeten worden, of niet, zodat er eens serieus discussiemogelijk werd over de onbedoelde gevolgen ervan;
Of anders wel, of het geloof in marktwerking niet een religie is met nogal wat dogma’s;
Enfin.
Grappig, dat toen ik in maart 2005 een getal moest noemen dat voor een onoverzienbare hoeveelheid boeken zou staan, ik ‘duizend’ schreef;
Duizend is alleen veel als er in éen keer afgerekend moet worden;
Duizend boeken opgeteld in drieënhalf jaar, is een onnozel statistiekje. Al weet ik zo gauw niets dat in die tijd ook duizend maal plaatshad;
Dronk ik duizend liter koffie? Dat kan nooit veel schelen. Duizend liter melk?
[x]#3623 fan dinsdag 27 mei 2008 @ 20:09:16
