The Eyeballing Game
The Eyeballing Game is nu eindelijk eens een spel waarbij ik mijn timmermansoog en drang tot perfectionisme kan combineren. Weinig is ook simpeler dan wat elementaire oefeningen te doen in ruimtelijk zien.
Vooral het midden tussen twee punten bepalen, is erg eenvoudig.
Maar dan blijkt al gauw wat altijd optreedt bij spelletjes — ik begin me al vrij snel te vervelen. Waarom moet ik constant opnieuw bewijzen iets in de macht te hebben, als dit al bewezen is?
Met als gevolg dat ik mijn aandacht verlies, en het zo mooie gemiddelde verknoei. Nog éen keer lukt het dan wel om de concentratie op te brengen, uit een soort schrikreactie, maar dan laat ik de boel verder maar wat lopen. Ik weet veel meer te kunnen, maar het resultaat is waarschijnlijk toch wel beter dan gemiddeld; waarom zou ik me verder druk maken.
The Eyeballing Game is kortom geen spelletje, maar schetst een diep psychologisch portret.
[x]#4482 fan donderdag 16 oktober 2008 @ 13:45:49
