Overwegingen | 0208
Waarom is het altijd het nieuwe serviesgoed dat breekt, en nooit het inmiddels ruim twintig jaar oude en lelijke vaatwerk?
Enfin, in het licht van de wereldwijde crisis is zo’n zaak natuurlijk triviaal;
En toch illustreert die perfect de aloude journalistieke wet dat elke overreden hond bij u in de straat groter nieuws is dan honderden doden in een burgeroorlog ergens heel ver weg;
Stiekem leveren die verwoestende branden in Australië toch wel fraaie foto’s op;
Sprekend over crises: The Economist bracht een special over de toekomst van de financiële sector;
Mag ik me eigenlijk in het openbaar afvragen waarom er nog steeds geen huizen van bankiers in vlammen zijn opgegaan – om maar eens éen mogelijke manier van directe vergelding te noemen?
Simpele mensen zouden daar namelijk een vorm van haatzaaien in kunnen zien…
Terwijl m’n vraag niets anders dan een cultuurhistorische peiling is. De huidige blijken van beschaving kunnen ook bestaan uit een volkomen onbegrip;
Of uit onverschilligheid;
Niet dat ik ook maar iets tegen bankiers heb. Of economen. Of politici, om ook die nog maar weer eens op te voeren. Het is voor mij alleen zo’n groot raadsel dat iemand in zijn eentje vaak een heel intelligent en redelijk mens blijkt, in een roedel met collega’s zulk merkwaardig gedrag gaat vertonen;
Het is slechts te hopen dat al die bankiers blind op bonusjacht dito vrouwen hebben aangetrokken;
Wat is ondertussen éen van de echte problemen in onze samenleving?
Het onderwijs, natuurlijk;
En dan nu eens een ander element daarvan: dat iedereen steeds meer opleiding nodig zal hebben, maar er tegelijk steeds minder aan heeft;
[x]#5431 fan zondag 8 februari 2009 @ 20:38:52
