Linkrot
Al eind twintigste eeuw werden er studies ondernomen naar linkrot. Want hyperlinks hebben nogal de neiging al gauw niet meer direct naar de juiste webpagina te verwijzen. Dit was toen zo, en dat is nog altijd niet veranderd. Ondanks alle verbeteringen in webtechnologie, als CMS-en, en ondanks de toegenomen kennis over webbeheer in het algemeen.
Een gemiddelde hyperlink blijft slechts 44 – 75 dagen houdbaar.
Toegegeven, sommige webadressen stellen er wel degelijk eer in om oude pagina’s via hun oude adres toegankelijk te houden. De BBC doet zulks vrij consequent, en ook een krant als The Guardian weert zich in deze.
Elke webmaster heeft ook verschillende mogelijkheden om linkrot tegen te gaan.
Maar als weblogger ben ik toch geneigd te denken dat het gezien alle linkrot vrijwel altijd loont bij elke hyperlink ook een citaat op te nemen van de webpagina waarna verwezen wordt. Kan de betreffende tekst misschien toch nog gevonden worden, via Google, als de directe link niet meer werkt.
Bij mijn eigen sites heb ik geprobeerd om linkrot te voorkomen. Zo is http://boeklog.info nog altijd toegankelijk via http://minsken.eamelje.net, hoewel de site maar een paar maanden onder dat subdomein te vinden was.
Alleen kan het dan nog altijd misgaan. Wie via een Image Search mijn websites bezoekt, krijgt om een of andere reden vaak een ‘404-not found’ te zien.
En erger nog is dat de technologie me verraden heeft.
Zo werkt boeklog met tags, van de auteursnamen. En het systeem zette zo’n auteursnaam altijd zelf automatisch om naar een hyperlink. Alleen verwerkt dat script tegenwoordig de punten en verbindingsstreepjes in een schrijversnaam op een andere manier. Leverde de naam F.R. Ankersmit voorheen de tag op ‘ankersmit-fr’, is dat ineens ‘ankersmit-f-r’. Een miniem verschil, maar wel éen dat linkrot veroorzaakt. En andere narigheid.
[x]#6138 fan zondag 16 augustus 2009 @ 19:47:21
