it is dochs oars, sûnt 2001

[…]Boeiender nog misschien waren de gesprekken met de scheppende kunstenaars. Met toneelschrijvers als Miller, Albee, en Ionesco. Met filmmakers als Tati, die zich bekloeg dat te veel mensen zich zijn gaan gedragen zoals ze van televisie hebben geleerd; pratend in standaardzinnetjes; willoos hun persoonlijkheid inleverend, voor iets dat hen als ideaalbeeld is voorgetoverd. […]

boeklog 10 ix 2009