Ik heb nu weer de tijd
Adriaan Morriën
[…] De Morriën die maakte dat mij de schrijver ging interesseren, publiceerde tijdloze korte stukjes in de krant. Zijn manier van kijken trof me daarbij. Omdat die meer deed denken aan de impressies zoals een hele school schilders ooit trachtte vast te leggen op doek, dan wat de meeste auteurs proberen te bereiken met woorden.
Ik heb nu weer de tijd laat zien dat die manier van kijken er altijd al in zat. Tegelijk valt ook op aan de dagboekpassages uit de jaren rond 1950 dat Morriën later een stuk leniger schreef. […]
[x]#10108 fan woensdag 30 mei 2012 @ 10:39:56
