Een vooroorlogse Godwin | v
Te fietsen | week 7
Het is op de tweeënveertigste dag van het jaar 2015 moeilijk voor te stellen dat de strijd om het jaarrecord fietsen nog gewoon 323 dagen duurt. En daarna nog eens de tien dagen die Kurt ‘Tarzan’ Searvogel later startte. Zo veel interesse heb ik namelijk tot nu toe elke dag in de tweestrijd — die eigenlijk een driestrijd is, vanwege dat bestaande record uit 1939.
Daarbij helpt het absoluut dat beide rijders van dit moment zulke totaal verschillende personages zijn.
Over de stoïcijnse Brit Steve Abraham verscheen vorige week een lang verhaal in The Guardian. Meest typerende quote uit dat stuk:
I ask him what had finally made him do it, and he says, modestly: “Well, I had a year off work.”
“But you asked for the year off work, right?”
“Well, yes.”
Abraham is al sinds zijn puberteit gefascineerd door Godwin’s record, en lijkt zich behoorlijk gedegen te hebben voorbereid. Eerder al draaide hij proefweken in de winter om te kijken wat het vergde om dagelijks te fietsen.
Bovendien deed hij zijn best om in elk geval materiaalsponsors te vinden, voor de slijtageslag.
Tarzan daarentegen plaatste van de week nog een bedelfilmpje op zijn Facebook-pagina, waarin hij zijn volgers smeekte om binnen- en buitenbanden te doneren.
Kurt Searvogel zag verder zijn huwelijk kort geleden stranden; waarschijnlijk vanwege dat voornemen om een heel jaar lang elke dag enkel te fietsen, om een bizar record van 75 jaar terug.
En waar Steve Abraham aanvankelijk mijn favoriet was — want door zijn plannen online leerde ik over de recordpoging — merk ik inmiddels vrij neutraal te zijn geworden in mijn voorkeuren. Alleen fietst de Brit elke dag langzaam en gestaag, waar de Amerikaan telkens heel wat sneller is. Dus ontpopt de strijd tussen hen zich niet alleen tot een conflict tussen verschillende karaktertypen. Die staat nu ook al voor een krachtmeting voor methoden om te doen.
[x]#11679 fan woensdag 11 februari 2015 @ 20:39:28
