November
Te fietsen | week 44
Als in Nederland het fietsen eigenlijk wandelen op wielen is. Dan lijkt me dat over een gevallen kastanje rijden zoiets moet zijn als bijna je enkel verzwikken.
November begint altijd als de maand van de gevallen bladeren, en de onoverzichtelijke fietspaden daardoor. Waag je buiten de doorgaande wegen, zoals op de meer toeristische routes, en vaak is er dan door al het losse blad geen wegdek meer te zien.
Zwijg ik nog over het geluid dat eeuwig hoort bij het rijden over bladeren.
Of over het gegeven dat er allerhande oneffen rotzooi onder dat gevallen blad kan liggen. Eikels. Kastanjes. Kastanjebolsters.
Is het in 2015 nog een groot geluk dat de regen tot nu toe uitblijft. Want fietsen over natte bladerpap op het wegdek, omdat alles al zo fijn aan het wegrotten is, pakt gauw eens linker uit dan rijden op ijs.
Moest je eigenlijk wel op een fiets met spatborden rijden, vanwege de extra kans op van regen, werken die spatborden net in deze periode ook zo makkelijk als schep om losliggend blad op te lepelen. Zodat zo’n blaadje sissend ergens vast komt te zitten.
De eerste seconde klinkt het gesis van zo’n vastlopend blad trouwens zelfs alsof er plots een fietsband leegloopt.
Aan het eind van elk jaar kortom zijn er een week of wat waarop het fietsen extra voorzichtigheid vraagt. De weken voor de grote kaalte van de winter, voor de wind weer ongestoord dwars door alles heen gaat blazen.
Dus ware het misschien beter daar niet te veel over na te denken. Laat staan daar over te gaan schrijven.
[x]#12088 fan zondag 1 november 2015 @ 10:26:57
