Fietsen schrijft wit | 2
Te fietsen | week 50

Honderd tekstjes had ik me voorgenomen te schrijven dit jaar, honderd tekstjes over fietsen. Ook al begon ik de reeks in januari met de stelling dat er over dit onderwerp merkwaardig weinig ís te schrijven.

Want altijd gaat het in teksten over fietsen op de keper beschouwd om randzaken. Nooit om het fietsen zelve. Dat geldt voor mij netzo goed als voor ieder andere auteur.

Dit wordt dus dat honderdste tekstje. En laat me dat dan gebruiken voor een meta-analysetje. Want, hoewel het schrijven me uiteindelijk altijd wel mee viel, speelde er al die tijd iets anders dat de inspanning tot een inspanning maakte.

Ik had vaak moeite om het juiste onderwerp te vinden. Ook al omdat ik twee dingen niet wou doen. Ik had geen zin om tekstjes te gaan schrijven over hoe een willekeurig fietstochtje was verlopen. Want dat zou me met de plicht opzadelen om alle tochtjes te gaan beschrijven; en daarmee een publiek soort fietsdagboek bij te gaan houden — wat ik niet wilde.

Evenmin beviel het me om gefiets in de buitenwereld als onderwerp te nemen. Het ware te makkelijk geweest om elke week een wielerwedstrijd ergens in eigen woorden na te vertellen. [Die tijdrit van een jaar is even iets anders. Daar heeft ook verder niemand het over in Nederland].

Te weinig schreef ik evenwel over het gepruts aan mijn fietsen. De modificaties die werden aangebracht. Het gereedschap dat daar nuttig bij was. Ik genereerde kortom veel minder kennis dan had gekund, en mogelijk van nut kan zijn voor vaste lezers of alle voorbijflitsende Google-gebruikers.
 

En het is daarom dat ik denk dat er ook in 2016 nog zo’n reeks als deze komen moest. Alleen dan vanzelfsprekend beter.


[x]#12150 fan maandag 14 december 2015 @ 20:26:01