it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Er is ook slechts éen klein euvel waarom ik dit uiteindelijk net niet het geniale boek vind dat het had kunnen zijn; éen punt waarom de roman nu even niet het boekloglabel aanbevolen krijgt. Want, de auteur grijpt in de eerste hoofdstukken weleens in de gedachten in van het meisje dat het verhaal vertelt. Burnier kon het niet nalaten om haar hoofdpersoon — die zo op haarzelf zal hebben geleken — vanuit 1969 een enkele maal net iets wijzer te maken dan ze had kunnen zijn. […]

boeklog 19 xii 2015