September
Te fietsen | week 39
De nacht is weer net iets langer dan de dag op het moment, 12 uur en 10 minuten is de zon onder, tegenover 11 uur en 50 minuten op. Het halve jaar aan winter en duister begon deze maand. September schijnt daarom berucht te zijn onder de zwaarmoedigen onder ons, hoe deze hun kwaal ook mogen benoemen, als een slechte maand. Van mij dan weer mag de reeks november-december-januari rustig worden afgeschaft.
En als me iets opviel aan het weer in de afgelopen weken, dan was dat toch allereerst het snelle korten van de avonden. Dat ging met ruim een kwartier per week. De zon gaat onder om twintig over zeven nu. Dat was kinderbedtijd, heel lang terug.
Niettemin was er deze maand nog te genieten van een paar goede, bijna zomerse dagen. De laatste dag dat ik in korte broek en met korte mouwen fietste zal dit jaar op 27 september zijn geweest.
En dat was een bewust soort afscheid, omdat ik alweer meerdere keren in een tight had gefiets, en met schoenen aan, in plaats van sandalen.
Op éen avondlijke rit koelde het alweer zo ver af dat ik handschoenen had kunnen dragen, als het benul er was geweest om handschoenen mee te nemen.
Het licht op mijn fietsen moet weer deugen; al heb ik daar nooit enige werk aan. Hun spatborden worden dra weer van heel groot nut. Op de radiatoren thuis van mijn CV zal weer natte kleding te drogen worden gehangen.
Toch regen ik nooit natter dan tijdens een plotselinge hoosbui in de zomer…
[x]#14555 fan vrijdag 28 september 2018 @ 22:03:34
