Joy of Work ~ Scott Adams
Het komt nog steeds voor dat ik blind boeken koop; enkel afga op het kaft en mijn goede ervaringen met de schrijver. Zo ging dat ook toen dit boek ergens in de ramsj lag. Het werd in de loop meegenomen. Thuis viel het alleen zwaar tegen, omdat het geen verzameling was van Dilbert-strips, zoals ik verwachtte, maar daarentegen nogal wat tekst bracht.
Het bleek echt een survival-handboek te zijn voor het kantoorleven. Ik weet daarom niet eens zeker of ik het ooit wel eerder gelezen heb.
Maar goed, tijden veranderen. Ik ben al jaren geabonneerd op The Dilbert Newsletter, die al een tijd niet meer verschenen is, en lees nu ook het weblog van Scott Adams. Geen van beide brengen strips. Maar de man kan ook heel grappig schrijven, en anders zijn er altijd wel lezers die merkwaardig materiaal insturen.
Dus las ik dit boek eindelijk eens helemaal door, in de hoop op comic relief. Ook omdat het me vooral in de winter weleens zwaar valt in mijn kantoor geen collega’s te hebben, om bijvoorbeeld dom tegen aan te praten over het weer.
Het heeft zo zijn nadelen om eigen baas te zijn voor het grootste deel van de tijd, en bijna alle werk altijd zelf te moeten doen. Toch is het goed om zo af en toe een dosis tegengif toegediend te krijgen, voor het zelfmedelijden al te zeer toeslaat. Om me weer eens te herinneren hoe erg het kon zijn een chef te hebben die geen enkel idee had wie ik ook weer was, of wat ik kon.
Of om mijn ergernis over het gluiperige onfatsoen van kantoorpolitiek weer eens op te rakelen.
Goed, dit boek leert overlevingstactieken aan. Maar dan nog. Je nooit meer een horige hoeven te voelen, of een slaaf gebonden aan éen werkplek. Dat lijkt mij het beste middel tegen stress.
Dit boek vertelt eveneens hoe je creatiever worden kunt, en meer plezier beleven. En soms is al dat Amerikaanse optimisme ook heel prettig om te lezen.
RSS feeds