Rachlan ~ Neeltje Bonnema
Een plezierige verrassing, deze bundel verhalen. Neeltje Bonnema [1949] behaalt soms een niveau in haar schrijven dat me eerder aan beroemde internationale schrijfsters denken deed, dan aan het doorsnee Friese boek. Dat zit dan vooral in haar beheersing, en wat ze allemaal oproept door het juist niet te beschrijven.
Hoogstens kan ik op de verzameling aanmerken dat de verhalen haast allemaal vallen in de rubriek ‘klein dagelijks leed’. Daardoor was er misschien net te weinig afwisseling in het boek, over het geheel bekeken. Zelfs al is de ene keer bij haar de hoofdpersoon een meisje, en de volgende keer een volwassen vrouw.
Terwijl ik het normaal vaak een zwaktebod vind als een schrijver de dood en ander groot verdriet inzet om emoties op te roepen, had ik ook graag gezien hoe Neeltje Bonnema met zulke onderwerpen was omgegaan. Bijvoorbeeld.
| kandidaat publieksprijs? | ja |
| kandidaat Fedde Schurer-priis? | ja |
RSS feeds