Never Hit a Jellyfish With a Spade ~ Guy Browning

Zou iemand het merken als ik hier gewoon het boeklogje kopieer dat gaat over Never Push When It Says Pull? Dat boek is van dezelfde schrijver, en bevat krekt dezelfde inhoud. Zij het dan dat er columns in verzameld zijn die enkele jaren later in The Guardian stonden als in dit boek.

Guy Browning had daarin een rubriek waarin hij op humoristische wijze uitlegde hoe een klein probleem overwonnen kon worden. En omdat er genoeg problemen te verzinnen zijn, ook waar die niet bestaan, kan zo’n reeks eindeloos worden voortgezet.

Dit boek las ik wel anders dan dat vrijwel eendere. In plaats naar de stukjes in hun geheel te kijken — waarvoor niemand er honderd hoeft te lezen om enige onderliggende sjablonen te herkennen — speurde ik nu naar zinnetjes.

Omdat Guy Browning nogal vaak erg sterk begon, kregen de openingszinnen extra aandacht. Maar liever nog waren me de briljante terzijdes, die Browning zo vaak als glinsterende confetti door zijn adviezen strooiden.

Pretending to laugh at a friend’s joke is the closest most men get to faking orgasm.

How to… tell jokes

Of daar was daar het heerlijk Britse cynisme in zijn observaties:

Many people have great swarms of friends, none of whom they like.

How to… be popular

Most people are quite coy about personal ads so try not to unwittingly identify yourself: ‘heir to throne seeks like-minded plant’, for example, would be a disaster. When describing yourself, try to steer clear of clichés: attractive only means your face is vaguely symmetrical; lively means you have a pulse; fun means you’re not in tears all the time.

How to… write a personal ad

Deze vroege verzameling beviel me overigens beter dan het vervolg. Misschien omdat in dit boek nog min of meer serieuze probleemgebieden aan de orde komen; zoals de verschillen tussen man en vrouw. Of religie en politiek. Waarmee de grappen me ook meer zeiden.

Misschien omdat ik inmiddels beter aan Browning gewend ben dan bij de eerste kennismaking.

Guy Browning, Never Hit a Jellyfish With a Spade
291 pagina’s
Atlantic Books, 2004

Never Push When It Says Pull ~ Guy Browning

Vroeger schreef ik beter. Leuk zult u zeggen. Alleen is het nut van deze mededeling voor het heden niet bijzonder groot.

Vroeger schreef ik beter omdat ik toen nog niet zo vreselijk veel zakelijke teksten had moeten schrijven, minder gelezen had, en ook een onbekommerdheid bezat die nu ontbreekt. Tegenwoordig is er angst bij het schrijven; en dus een vrij grote zelfcensuur. [Boeklog werd mede begonnen ooit om die censuur te leren overwinnen].

Never Push When It Says Pull van Guy Browning, bracht me een enorm déjà lu. Ik heb namelijk tal van vergelijkbare teksten geschreven als tiener. Grappig bedoelde handleidingen. Omdat handleidingen zich zo makkelijk lenen voor humoristisch proza — al was het maar omdat de gevaren van een verkeerde handeling zo leuk te overdrijven zijn. En misverstanden zijn ook makkelijk te verzinnen. Toegegeven, mijn tekstjes brachten het niet verder dan schoolkranten en clubblaadjes. Browning had met dit materiaal daarentegen een populaire rubriek in The Guardian. Tegelijk vond ik zijn permanente schaamteloosheid bijzonderder dan zijn grappen.

Dit is een vermakelijk boek, begrijp me niet verkeerd. Al moet het wel met mate genoten worden. Bij het lezen van te veel adviezen na elkaar vallen al gauw de herhalingen op in de vorm.

En ik wil ook absoluut niet beweren ooit zo goed te hebben kunnen schrijven als Browning. Maar ik heb vergelijkbare teksten gemaakt. En alleen daardoor al vond ik zijn oplossingen regelmatig wat makkelijk — waardoor ik zijn bluf doorzag, en tegelijk het totale gebrek aan schroom wel moest blijven bewonderen.

De grootste waarde voor mij van dit boek zat daarom in de geïnspireerde terzijdes, als hij niet opzichtig de grap zocht. Omdat Browning zich dan ineens wel een opvallende schrijver toonde.

Understatement is the nemesis of exaggeration. People who disdain exaggeration often go in for understatement on a scale that amounts to inverted exaggeration. Such a person would react to their entire house being blown up by saying that they were ‘mildly irritated’. Interestingly, this works better than saying they were ‘absolutely gutted’ because understatement focuses attention back on the person whereas exaggeration can’t compete with the big event itself. This explains why journalists are rubbish at natural disasters. It’s difficult to exaggerate the effect of a hurricane.

All history (well most of it) is exaggeration. That’s because any story that gets retold tends to have its dull bits dropped and its good bits highlighted. It’s a miracle therefore when you get a story from ancient history that’s a bit dull. […]

[How to… exaggerate, 210]

Guy Browning, Never Push When It Says Pull
Small Rules for Little Problems
279 pagina’s
Atlantic Books, 2005