Selected Prose 1909–1965 ~ Ezra Pound
Pound was ook tijdens de Tweede Wereldoorlog nog in Mussolini, aardig wat steviger antisemiet dan zelfs in zijn tijd gewoon was, en had grote invloed als modernist in de literatuur. Dat zijn zo al drie redenen om hem verder maar niet te lezen. Tegelijkertijd kan het ook interessant zijn te onderzoeken hoe iemand schrijft die zo anders is als ik.
Betrapte ik mij verdorie ook op enige identificatie met Ezra Pound [1885 – 1972]. Al had dit wel een zijdelingse reden.
Wat namelijk opvalt aan zijn vroege essays, is de gecomprimeerde stijl. Zijn zinnen waren toen eerder kort als lang. En lijken daardoor helderder dan ze zijn; want het juiste woord was voor Pound niet zelden een weinig bekend woord. Bovendien sluiten de alinea’s niet altijd logisch op elkaar aan.
En ik herkende die zo compacte en kernachtige manier van schrijven met enige schrik. Van mijzelf. Omdat zelfs tienvingerig blind typen nog altijd zo veel langzamer gaat dan mijn gedachten lopen. Dat boeklog tegenwoordig met een buffertje werkt, is om pas geschreven boeklogjes even te laten rusten, en later nog eens leesbaar te maken.
Teksten hebben enige ademruimte nodig, en losheid daarbij.
Opvallendste ontdekking was verder dat Ezra Pound nogal door ideeën over geld bezeten was. Zelfs al wist ik dat thema opvallend in zijn poëzie terugkomt, en dat het gegeven gauw eens in biografietjes genoemd wordt. Maar een groot aantal stukken in deze bundel is uitgesproken obsessief, zo niet volkomen manisch. Waarbij bijvoorbeeld bankiers tot de veroorzakers van de Tweede Wereldoorlog worden benoemd — viel het me daarbij nog mee dat Pound het niet over de samenzwering van Joodse bankiers had; al had ik zo’n passage denkelijk wel zo moeten lezen.
Of zou er enige redactie zijn gepleegd voor deze bundel?
Zo af en toe bracht zo’n tekst nog wel een opmerkelijke formulering, of een aardig idee:
The difference between money and credit is one of time. Credit is the future tense van geld.
Krediet is de toekomstige tijd van geld… Geen idee of dit altijd klopt, trouwens. Hoogstens is waar dat alle banken geld maken door anderen krediet te verstrekken.
En dat is nu net het probleem, zou Pound hebben geschreven.
Het interessantst aan dit boek waren voor mij vooral de stukken waarin Pound kennis etaleerde over bepaalde dichters, of sommige poëzie. En ook waren er enkele reeksen aan korte teksten opgenomen, die soms het karakter van dagboekaantekeningen hadden.
Zijn Pound’s Canto’s waarschijnlijk toch een stuk interessanter. Al heeft dit boek mijn kennis over die gedichtenreeks wel wat verrijkt.
RSS feeds