Verzamelde gedichten ~ Chr. J van Geel
Doordat elk gedicht zijn eigen pagina krijgt in dit boek zijn er veel waar niet meer dan twee drie regels opstaan. Die 1080 pagina’s, en dat gewicht van bijna een kilo, zeggen daarmee niet alles. Bovendien bestaat het laatste kwart van dit verzamelde werk uit teksten die ooit in het literaire blad Barbarber verschenen, en dat waren readymades; dus niet van de schrijver.
En telkens als ik Van Geel probeer te lezen, overvalt me het idee misschien wel te nuchter 21e-eeuws te zijn voor zijn poëzie. Dat gedweep met die natuur de hele tijd; dat gemijmer over een boompje hier, een takje daar, en een vogel die voorbij vliegt.
Maar toch.
Zo nu en dan staan er er wel een paar regels op de vele pagina’s die even tot me spraken. En daarmee bevreemdt het me dan weer dat ik zo weinig ingang tot de rest lijk te hebben.
Ik die tot niets kom,
zelfs niet besluit
om met een cirkus mee te reizen,
het rustig aan te doen,
schoenen te poetsen
van een enkele pygmee.[353]
RSS feeds