Als je je niks verbeeldt dan ben je niks ~ Gerrie Hondius
Hoera, eindelijk eens iets van een vrouw. Dit jaaroverzicht was tot nu toe zonder meer misogyn te noemen, terwijl ik me verder toch zelden schuldig maak aan vrouwenhaat.
Mislukt aan dit boek is eigenlijk alleen de titel, met dat drie keer ‘je’ erin. Voor de rest was ik prettig verrast, al kostte het moeite eraan te wennen dat Gerrie Hondius geen omkaderingen gebruikt in haar strips. Dat maakt het vreemd genoeg moeilijk te zien wanneer een verhaaltje begint, en waar het ophoudt. Verder mikken de verschillende episodes eerder op de milde glimlach der herkenning dan op de gulle lach, maar dat kan ik geen probleem vinden.
Net als nogal wat andere vrouwenstrips schijnt dit boek voornamelijk autobiografisch te zijn. En het zou misschien weleens aardig zijn om te vergelijken wat mannen in verhalen of strips over zichzelf kwijt willen, en waar vrouwen de nadruk op leggen. Het hondse gedrag van een paar mannen in deze verhalen van Hondius, vervulde mij in elk geval met plaatsvervangende schaamte.
RSS feeds