Handenarbeid ~ Kamagurka

Dit boek is zo dik en bevat zo veel cartoons en andere visuele grappen, dat ook de makers blijkbaar het overzicht verloren zijn. Sommige cartoons staan er namelijk meerdere malen in, maar dan steeds wel net iets anders getekend.

Desalniettemin, dat mag hoogstens een schoonheidsfoutje heten.

De tekeningen van Kamagurka roepen niet zelden weerstand op in Nederland. Vooral onder de bedaagde lezers van NRC-Handelsblad die niet willen begrijpen dat cartoonisten de vrijheid hebben over alles grappen te maken.

Ik houd van Kamagurka. Vooral om zijn verpletterend absurde blik en zijn tomeloze productie. Ook al is driekwart van zijn grappen te flauw voor woorden, dan nog blijft er heel wat over dat wel de moeite waard is.

Maar goed, leg in een geschreven recensie maar eens uit waarom tekeningen van dieren in burkha’s vreselijk grappig zijn. Of waarom zelfs tips voor schapenneukers de absolute meligheid overstijgen en werkelijk grappig worden.

Kamagurka, Handenarbeid
240 pagina’s
Uitgeverij De Harmonie, 2004

Vijftig manieren waarop ik mijn leven verpestte ~ François de Waal

Er zijn vele categorieën aan uitgaven die normaal op dit boeklog niet aan bod zullen komen. Het zelfhulpboek is daar éen van, al heb ik dit jaar wel een parodie op het genre gelezen.

Vijftig manieren waarop ik mijn leven verpestte is onmiskenbaar een zelfhulpboek, en wel éen gebaseerd op de harde Amerikaanse school van de doctor Phil’s en andere wondergenezers van op de televisie.

Het genre herinnert me aan die klassieke aflevering uit de strip Peanuts. Waarin Charlie Brown over zijn depressieve gedachten wil praten met Lucy, die daarbij de dokter speelt. Waarop zij hem eenvoudig antwoordt: ‘snap out of it.’

Als het toch eens zo simpel was.

François de Waal legt in dit boek aan de hand van vijftig steekwoorden uit wat hij allemaal fout deed in zijn leven, tot een cruciale periode rond zijn veertigste, toen hij het licht zag en een beter mens werd. Ook dit genre van de zelfbekentenissen is heel bekend; het komt nog altijd veel voor in de programmering van de Evangelische Omroep. Mensen hoerden, snoerden, en roerden, maar plotseling kwam Jezus in hun leven, en alles was weer goed.

Daarom valt het in dit boek op dat De Waal nu juist niet vertelt welke crisis hem ertoe aanzette te willen veranderen. Niet dat ik daar nu per se op te wachten zat, maar het ontbreken van die kennis creëerde toch een leegte. De steeds terugkerende betooglijn in het boek bleef een donut, met zo’n gapend gat in het midden. Natuurlijk moet een mens niet jaloers zijn, of blind almaar meer geld willen hebben, maar hoe ontdekte de schrijver deze wijze levenslessen toch?

Enfin, er is een website over het boek ingericht. Daar zullen vast antwoorden te vinden zijn. O, het was een relatiecrisis.

Rest mij te zeggen dat dit typisch een boek is voor mensen die normaal nooit lezen, maar gewend zijn hun inzichten aan TV-deskundigen te ontlenen. Voor hen zal het vast verdieping brengen. En ach, misschien zijn de simpelste waarheden ook wel het diepst, wat kan ik daar tegen inbrengen?

Ik nam dit boek enkel ter hand om de cartoons van Kamagurka, maar die bleken merendeels ook al eens elders gepubliceerd te zijn, voor zover mij bekend.

François de Waal, Vijftig manieren waarop ik mijn leven verpestte
en hoe jij dat kunt voorkomen
met tekeningen van Kamagurka
161 pagina’s
Scriptum psychologie, 2005