ISBN van de wereldliteratuur ~ Willem Kuipers
Hoera, een literaire canon. We hebben er weer éen. Maar dit is wel een wat merkwaardige. Willem Kuipers stelde een lijst samen uit de boeken die iedere week werden uitverkoren voor de Volkskrant-rubriek ISBN. En die vulde hij stiekem nog even aan met nog wat monolieten uit de wereldliteratuur. Dat levert een lijst op van tweehonderd aanbevolen romans en verhalen, verdeeld over twintig genres.
Een gedienstige geest had al eens de 41 Nederlandse titels daaruit online gezet. En later daar weer weggehaald.
Over die keuze heb ik niet veel te zeggen. Hij lijkt me aan de veilige kant en nogal politiek correct, zoals van een brave medewerker aan de Volkskrant verwacht kan worden. Hoewel er ook een boek als Meisje Niemand van Tomek Tryzna genoemd wordt, dat heel even in de jaren negentig een hype was. Daarvan vraag ik me af of iemand dat ooit nog leest. Mijn exemplaar ontbreekt in de boekenkast, en is volgens mij ooit aan iemand meegegeven.
Natuurlijk krijgt ook een boek als Anna Karenina een aanbeveling mee. Don Quichote. A la recherche du temps perdu. En ook dat eeuwige boek Ulysses van Joyce prijkt op de lijst; een boek waarvan ik me nog wel voor kan stellen dat literatuurvorsers er enthousiast over zijn, maar dat een normaal mens hoogstens vermoeid.
Nee, interessanter dan die canon was de beschouwing over literatuur in de eerste helft van het boek. En toch was die weer niet eigenzinnig genoeg om echt meeslepend te zijn.
RSS feeds