Hedenlands ~ Jan Kuitenbrouwer
Er moeten eerst wat winters overheen, voor ik woordenlijstjes als deze kan verteren. Merkwaardig is dat toch. Kuitenbrouwer heeft tegenwoordig nog een column in Trouw, maar zodra die over taal gaat, lukt het me niet om verder te lezen.
Staat me het aangebrande toontje tegen, of zijn het de vaak te makkelijke grappen?
Een antwoord kan zijn dat ik niet zo gespitst ben op modieus taalgebruik als Kuitenbrouwer dat is. Weliswaar probeer ik in mijn schrijven de allergrootste cliché’s te vermijden, en zo helder mogelijk te formuleren. Maar om dit voor elkaar te krijgen, is het me zelden nodig om te kijken hoe of anderen het ook alweer deden.
Dus valt me pas op dat bepaalde uitdrukkingen in de mode zijn, als bijna iedereen ze gebruikt, en het daarmee te vermijden taalgebruik is geworden.
Kuitenbrouwer lukte het tien jaar geleden al de taal te signaleren waar ik op dit moment instinctief een afkeer van heb. En dat is knap, op een bepaalde manier.
RSS feeds