Teenloze adelaar ~ Christian Lax

Wielrennen is de beste sport voor televisie, mits gebracht in een rechtstreekse uitzending. Als de uitkomst van de koers nog niet bekend is. Als alles nog kan gebeuren.

Radio kan ook nog heel goed werken, als de fantasie aan het werk moet, om het verloop van de wedstrijd te volgen.

In geschreven tekst zijn de mogelijkheden om er iets van te maken al een stuk minder. Al helpt ook hier de abstractie van de taal weer.

En een stripverhaal over wielrennen leek me nog problematischer dan een geschreven verhaal. Fietsen is een dynamische beweging, en tekeningen zijn statisch. En dat wat met woorden nog opgeroepen kan worden, moet in een strip expliciet worden getoond — wat een verhaal zelden sterker maakt.

Maar ziet, soms kan het dus wel. De teenloze adelaar overkwam nogal wat mogelijke beperkingen. Allereerst door het in sfeer te zoeken. Dit album vond ik zeldzaam mooi ingekleurd.

Een tweede geslaagde truc is door schijnbaar een legende uit het verleden op te diepen. En het verhaal te vertellen van Amédée Fario, die tijdens een tocht door de Pyreneeën, waarmee hij geld wilde verdienen om zijn eerste koersfiets te kunnen kopen, diens voeten bijna verliest, en zijn tenen moet laten amputeren.

Na jaren hunkeren doet hij dan toch mee, als onafhankelijke, aan de Tour de France van 1912, om dan teleurgesteld al na vier etappes te moeten opgeven.

Dus moet het in 1913 gebeuren. Amédée heeft de hele winter getraind, staat scherper dan ooit. Doet goed mee in het algemeen klassement. Tot een lulligheid hem dwingt om in 1914 de ultieme poging te wagen.

En misschien is het een simpele truc die Christian Lax uithaalt, om de obsessie voor de Ronde van Frankrijk simpelweg steeds groter te maken in de tijd. Maar het is een vondst die werkt. Waardoor de lezer Amédée het beste gunt.

Plus dat zo alle moeilijkheden van het stripverhaal, ten opzichte van andere media, teniet zijn gedaan.

Christian Lax, De teenloze adelaar
72 pagina’s
Dupuis, 2005
vertaling uit het Frans van L’aigle sans orteils

* illustratie uit het besproken boek:
click voor groter