Not in My Name ~ Julie Burchill & Chas Newkey-Burden
Als idee voor een boek is het geweldig. Benoem de hypocrisie maar eens waarmee we dagelijks omringd worden. En schets al doende een prachtig tijdsbeeld.
Punt is alleen dat er altijd een zekere mate van hypocrisie noodzakelijk is, om maatschappelijk te kunnen functioneren. Beschaving komt ook met de dwang om vele anderen in hun waarde te laten, zelfs al is die waarde voor jouzelf misschien twijfelachtig.
Dus kent deze bundel met scheldstukken twee fundamentele gebreken. Er wordt alleen maar geklaagd en gefoeterd. En de auteurs zijn perfecte mensen, die nimmer op enige vorm van hypocrisie betrapt kunnen worden.
Zoals gezegd, dat lijkt me volkomen ongeloofwaardig.
Julie Burchill was als columniste voor The Guardian er altijd al goed in het hypercorrecte lezerspubliek van dat dagblad tegen de haren in te strijken, en de dubieuze kanten van hun politieke correctheid aan te wijzen. Misschien ook heeft ze als gevolg daarvan enkele jaren niet meer voor de krant geschreven.
De andere auteur kende ik niet, maar maakte me ook niet vreselijk benieuwd naar een verdere kennismaking. Chas Newkey-Burden introduceert zichzelf vrij snel als homoseksueel. En volgens mij had deze feitelijke mededeling maar op twee plaatsen nut. Hij is voetbaljournalist geweest, terwijl in dat milieu natuurlijk geen enkele homo voorkomt. En Newkey-Burden heeft terecht oog voor de versluikte discriminatie van homoseksuelen overal.
Ik las dit boek om vermaakt te worden, en ook een beetje om betrapt te worden op mijn eigen vooringenomenheid. In beide aspecten schoot het tekort. De toon van de auteurs blijft te schril verontwaardigd om me er door geraakt te voelen. En op het moment dat ze werkelijk serieuze politieke zaken behandelden, blijft hun niveau van analyseren te laag.
De auteurs wekken bij sommige onderwerpen ook de indruk per se in de contramine te willen zijn. Zo moet ik van hen George W. Bush een uitstekende president vinden, vanwege alle goeds dat hij in Afrika gedaan heeft.
Ik heb vooral de gebruikelijke problemen in Afrika gezien de afgelopen jaren, plus een opvallende drang tot economisch kolonialisme vanuit China. Maar enfin, dan heeft Bush goed gedaan in Afrika. Zijn incompetentie in andere sectoren is alleen dermate groot dat dit me klein bier lijkt.
Hawar.
RSS feeds