Designing Pornotopia ~ Rick Poynor
Er stonden ergens opmerkingen online, over ‘Designing Pornotopia’. Dat nu eindelijk eens iemand iets had geschreven over het verdwijnen van het taboe op porno; en de weerslag die dit had op de beeldcultuur. Over dit onderwerp hoorde ik graag eens een expert. Dus liet ik dit boek invliegen uit de VS.
Bleek het geen monografie te zijn, of een essaybundel met een centraal thema. Designing Pornotopia pakte uit als een bundel van columns en journalistieke stukken over vormgeving in het algemeen; met veel nogal tijdsgebonden stukken over wat ergens lokaal speelde tussen 2003 en 2006.
Rick Poynor schreef bijvoorbeeld eens over hedendaags design in Slowakije, omdat hij er een bezoekje bracht. Volgde er bij een tripje naar een ander land een vergelijkbaar verhaal.
Grootste probleem met dit boek was evenwel nog niet eens dat. Ik had er meer moeite mee dat taal zich zo slecht leent om visuele zaken te beschrijven. Elk stuk begon weliswaar met een illustratie, maar dat was de enige visuele informatie die ik kreeg.
Als plaatjesboek was dit, gezien de onderwerpen, interessanter geweest. Poynor deed namelijk geen mededelingen waar ik van op keek. Misschien dat dit bij het gebied hoort, en vormgeving altijd op zijn best omfloerst besproken kan worden, of in abstracties die nooit eens toegelicht worden. In elk geval lukte het Poynor niet om me heel erg te boeien.
Ook het artikel ‘Designing Pornotopia’ zei niet veel meer dan de samenvatting hierboven in éen regel. Behalve dan dat Poynor signaleert dat het schokeffect inmiddels lijkt te zijn uitgewerkt, en beeldidioom uit de porno niet automatisch meer aandacht genereert voor wie dat in de mainstream media toepast.
Had dit boek daarom om twee redenen nut. Het is fraai vormgegeven, en daarom een rijk bezit. En ik heb uren op internet rondgekeken om de beelden te achterhalen waar Poynor in zijn tekst vaak terloops naar verwees, maar die me daardoor toch intrigeerden.
RSS feeds