Ontsnapping ~ Heleen van Royen
Bekend is dat film de roman beïnvloed heeft. Het publiek leerde in de bioscoop om te gaan met snelle wisselingen van scène en schrijvers konden voortaan de mogelijkheden overnemen die montage hen bood.
Bij De ontsnapping heb ik het idee dat de vertelling bovenal door de TV-soap beïnvloed is. Alles duurt eeuwen in dit boek, en werkelijk niets wordt aan de verbeelding overgelaten; tot de onsmakelijkste details aan toe.
Het verhaal dan. Een mevrouw van 37 besluit uit haar huwelijk te ontsnappen en doet er na die aankondiging in de hoofdstuktitel vervolgens nog 72 pagina’s over om eindelijk op Schiphol aan te komen. Daarna duurt het liefst 70 pagina’s voor ze besluit het contact met haar familie helemaal te verbreken, door haar mobiele telefoon niet meer op te nemen. Dat is dus dan al halverwege boek. Dan pas komt ze toe aan een werkelijke verandering. Al komt die dan niet uit haarzelf, maar wordt er een make-over bij de plastisch chirurg gekocht.
Geheel volgens het schema van Thomése scoort mevrouw dan de felbegeerde beurt. Maar, dat is natuurlijk slechts lust en het inhalen van wat ze thuis aan omvang te kort kwam. Geen Liefde.
Die liefde hoopt ze dan toch weer thuis te kunnen halen, maar daar is ondertussen ook iets veranderd. Een traditioneel einde heeft dit boek dus niet.
Conclusie: gezien het thema, de oneindig traag uitgesponnen verteltrant, en het gegeven dat alleen vrouwen van middelbare leeftijd nog lezen, heeft dit boek nog het meest van een gelikte marketingtruc om een bestseller in de markt te zetten. Maar zoals Mencken zei: geen producent is er ooit failliet aan gegaan de smaak van het publiek te onderschatten.
RSS feeds