Book of Other People ~ Zadie Smith ed.
Er is een categorie boeken die ophoudt te bestaan zodra boeklog zijn reguliere dienstregeling staakt. De uitgaven die ik enkel uitlas in de hoop dat ik er nog wat bijzonders over op te merken hebben zou.
Het kwam nu eenmaal voor dat de doorgaans zeer spontaan genoteerde inhoud van een boeklogje me later positief verbaasde. Niet zelden gebeurde dit met tekstjes over boeken die me juist bijna niets hadden gedaan.
En de verhalenbundel The Book of Other People was zo’n type uitgave waarvan ik ontdekt heb dat ze weinig nut meer hebben voor mij. Dit boek is uitgegeven om een goed doel te steunen — 826 New York — een stichting die jonge Amerikanen stimuleert bij hun schrijven. Daartoe werden 23 auteurs bereid gevonden om een bijdrage te leveren.
Twee daarvan brachten stripverhalen in; wat nog wel opvallend was.
De deelnemende schrijvers hadden verder geen andere instructie gekregen dan te schrijven over een fictioneel iemand. Oorspronkelijk hadden de opgenomen verhalen ook enkel de naam zullen krijgen van dat bedachte personage. Maar uiteindelijk heet er nu ook weleens iemand ‘de leugenaar’ of ‘het monster’.
23 verhalen van 23 verschillende auteurs bieden alleen een erg vreemde mix aan stijlen en inhoud. Dus zegt het vrijwel niets als een verhaal er eens positief uitspringt. Daarmee zal ik namelijk zelden een auteur ontdekt hebben; zo deze schrijver mij nog onbekend was. De anderen ervoor en erna kunnen simpelweg ondermaats hebben gepresteerd.
Ik vond de simpele grap van Nick Hornby nog het aardigst, om de levensgeschiedenis van een niet zo succesvolle auteur te schetsen in een reeks kleine biografietjes; zoals die achter op een boek hadden kunnen staan.
Alleen is de boodschap nogal cynisch die Hornby daarmee gaf aan al de jonge Amerikaanse would-be-schrijvers, die steun kregen door de verkoop van zijn verhaal.
Maar wellicht ben ik nu te argwanend.
En ik had dus al enige tijd terug ontdekt weinig te kunnen met zulke samengestelde bundels. Verzamelingen van éen auteur hebben nu eenmaal het voordeel dat het ene verhaal ontvankelijk maakt voor het andere. Want zelfs al is dan dat verhaal helemaal anders, de persoonlijkheid van de auteur zal constant zijn gebleven.
Bij dit boek had ik dus eigenlijk alle 23 verhalen afzonderlijk moeten lezen, om ze te kunnen beoordelen op hun merites. Afzonderlijk, met enkele dagen pauze daar tussen. Alleen bood The Book of Other People geen enkel verhaal dat zo sterk waren dat het een hele dag kon vullen. De opgenomen bijdragen zijn ook aan de korte kant. En van schrijvers die me bekend waren, las ik hoogstens vingeroefeningen; niets dat me eerder overtuigd had van de kracht van hun werk.
RSS feeds