Knudde met een rietje ~ Toon
Vroeger keek ik beter. Maar er was ook minder te zien in die tijd. Ware er internet geweest in mijn jeugd, had ik al mijn stripboeken niet eindeloos herlezen.
Vroeger was ik sneller tevreden met wat me aangeboden werd. Maar er werd me ook minder aangeboden in die tijd. Ware er internet geweest in mijn jeugd, dan kende ik al mijn stripboeken van toen niet uit mijn hoofd.
Dit deel uit de eindeloze reeks avonturen van Jaap en Dirk, uit het voetbalelftal FC Knudde, dateert van iets later. Waarom het in mijn boekenkast staat, weet ik niet. Het zal wel een cadeau zijn geweest. Ik had het in elk geval niet eindeloos herlezen.
Ik zag alleen niets nu dat me verbaasde. FC Knudde is een formulestrip, die onder meer werkt met telkens terugkerende grappen, en alle minieme variaties daarop uitmelkt. FC Knudde moet het verder hebben van zijn tot in het oneindige doorgedreven absurdisme.
Vroeger was ik daar nog gevoelig voor. Tegenwoordig niet meer. En ik geloof niet dat dit iets te maken heeft met volwassenheid, of het afsterven van nieuwsgierigheid. Ik herken tegenwoordig de routine van de invuloefening beter dan vroeger. En alle stripjes in dit album stonden eerder wekelijks in bladen als Nieuwe Revu.
Ook word ik niet meer geraakt door een extra grappig getekend hoofdje. Die vallen me niet meer op. Dat zijn oppervlakkigheden in de presentatie waarvoor ik wel wat het geduld verloren heb.
RSS feeds