L-B-L 2
Mijn verknochtheid aan Luik-Bastenaken-Luik heeft nog een andere oorzaak.
Op mijn allereerste fietsvakantie maakte ik namelijk de fout door Luik te rijden. Zelden een plaats meegemaakt die zo onvriendelijk is voor fietsers. Dat alleen al was een cultuurschok, arriverend in de eerste beste stad buiten Nederland.
Ik kwam van een hoogvlakte af; reed via de voorstad Ans waar tegenwoordig de wielerwedstrijd finisht. En waar ik normaal van iedere afdaling genoot, viel dat nu nogal tegen. Er waren namelijk stoplichten onderweg omlaag. Maar vanwege de regen en mijn gewicht en de fiets met bagage wilden mijn remmen nauwelijks pakken. Daardoor duurde het einden voor de trein een keertje stilstond.
Wonderbaarlijk hoe kalm ik bleef, terwijl toch een paar keer met vaart aan een punt voorbij ging waarop ik eigenlijk stil had horen te staan. Waardoor alles in mijn lijf zich alvast stil leek schrap te zetten voor de knal.
Dodelijk nerveus werd ik pas beneden, uit opluchting. En toen belandde ik in een autohel waar geen andere weggebruikers werden geduld. Bij het verlaten van de stad ging de uitweg voor mijn gevoel loodrecht omhoog. Luik ligt in de Maasvallei. Wie daarin afdaalt, moet er ook weer uit willen klimmen.
Zo’n eerste kennismaking blijft bij. Zelfs al heb ik sindsdien gelukkig betere ervaringen met het parcours van de wielerklassieker opgedaan.
[x]#1199 fan maandag 25 april 2005 @ 18:35:12
