Bang om te denken
Bij toeval kwam ik op een Amerikaanse website met met een bijbelquiz uit. Maar, het is een quiz van de Freedom from Religion Foundation [FFRF]. Voor de hand liggende antwoorden kloppen niet.
Nu had ik Maarten ’t Hart net gelezen, dus was de quiz voor een deel heel goed te doen. Maar het valt wel op: selectief passages uit de bijbel quoten om zijn standpunt te bewijzen, kan werkelijk iedereen. Gelovig of niet.
Alleen wordt daardoor het raadsel nog maar weer eens vergroot wat er precies heilig is.
Laat ik het anders formuleren. De popgroep Genesis persifleerde ooit de Amerikaanse TV-evangelist Ernest Ainsley in het videoclip bij het liedje Jesus He Knows Me. Toen de zanger Phil Collins te gast was in het BBC-programma Room 101 werd daarin een clip getoond met de echte Ainsley aan het werk. Een indrukwekkende vertoning
Collins wilde vooral bewijzen wat een oplichter de TV-dominee is, geloof ik. Maar voor alle zekerheid heeft de BBC in de uitzending toch maar een lachband met deze preek mee laten lopen.
Boodschappen zijn blijkbaar niet subtiel over te brengen via TV.
Maar vind ik Ainsley nu wel zo veel belachelijker dan zijn collega’s hier in Nederland op radio en televisie? De mannen en vrouwen die hier de hulpjes van God uithangen?
Rationeel gezien niet. En toch moet je ieder mens zijn eigenaardigheden gunnen, denk ik. Al wordt het anders als ze daar anderen mee gaan lastigvallen. Vooral als ze claimen een gelijk te hebben dat groter is dan wat iemand anders heeft.
Daniel C. Dennett heeft recent een boek geschreven over de menselijke behoefte aan religie, ik linkte dit jaar al eerder naar hem. Hij stelt vragen als: wanneer is religie gevaarlijk?
Een actueler vraag dan die lijkt er op het moment niet te zijn. Merkwaardig genoeg. Omdat het een machtsvraag is.
[x]#1655 fan zaterdag 28 januari 2006 @ 15:21:45
