Frysk Diktee
Dodderige provinsjestedsjes, mei yn histoaryske sintra bouwurken, lykas renêssânsehuzen, neogoatyske katedralen, rokokopaleiskes, patrisiërshuzen en kultuertimpels yn art-dekostyl, binne harren libben net wis as moderne yuppys (yuppies), dy’t net te attrapearjen attrappearjen binne op it each-hawwen foar it âlde, drystmoedich harsels tjirgje mei de slopershammer.
Dat was de eerste zin van het Frysk Diktee, en meteen al had ik spijt mee te doen. De schurft heb ik aan die spellingswijziging van 1978, toen alle leenwoorden fonetisch Fries werden. ‘Renêssânse’ is geen woord, als de hele wereld dat tijdperk ‘renaissance’ noemt.
Maar goed, ik had me nu eenmaal ingeschreven, en deed live mee via ’t internet. En wat ik verkeerd deed, gebeurde consequent verkeerd. Rococo-paleiskes, Art Deco-styl. Niet alleen daarom werden het ruim dertig fouten. Te veel fouten kwamen doordat ik nooit meer Fries schrijf, en dus woorden met een tussen-n schreef waar die niet hoeft. Om maar éen ding te noemen.
Hawar. Noait wer.
[x]#1779 fan woensdag 26 april 2006 @ 21:20:28
Gerrit op 26 april 2006 @ 22:50:04
Hielendal mei iens! Het Fries heeft last van een soort hypercorrectie waardoor een computer ineens een kompjoeter heet, om nog niet te spreken van woorden als chauffeur of journalist.
Friese spellingsambtenaren lijken te kiezen voor een zo grote mogelijke afstand van het Nederlands, waardoor het allemaal nogal onnatuurlijk (en oubollig) wordt.