Get stewed, books are a load of crap
Larkin dus, is volgens The Times de grootste Britse auteur van na de Tweede Wereldoorlog; in weer eens zo’n willekeurige ranglijst.
Nu was Philip Larkin, die zure bibliothecaris uit Hull, geen aangenaam mens. Zijn status onder de Britten is ook weleens een behoorlijk stuk lager geweest. Toen de biografie door Andrew Motion uitkwam, bijvoorbeeld, en hem racisme werd aangewreven. Terwijl Larkin volgens mij gewoon aan vrijwel iedereen een hekel had, politiek correcte types zeker daarbij niet uitgezonderd.
Toevallig is Larkin ook een literaire held van mij. Hij is zeker de meest gebloemleesde dichter op eamelje.net. Maar of hem dat ook de beste schrijver maakt van iets?
Waarom zou ik me voor dat soort ranglijsten beperken tot Britse schrijvers die na de Tweede Wereldoorlog publiceerden? Uit dat cohort is trouwens niemand die me meer plezier heeft gegeven bij het lezen dan Sue Townsend; en dat nu al meer dan 25 jaar.
Larkin is natuurlijk wel ontstellend Brits, en van zijn werk blijft in vertaling weinig over. Als de vertaling al deugt. Merk bijvoorbeeld op hoe onnozel in bovenstaand filmpje ‘yellow’ vertaald is met ‘geel’, terwijl er ‘laf’ wordt bedoeld. Geel als babypoep, zo laf.
Misschien is bij The Times gedacht: Larkin is zo Brits, die exporteert zo slecht, dan hebben we tenminste een held die we voor onzelf kunnen houden. Ik sluit dit niet uit.
[x]#3280 fan maandag 7 januari 2008 @ 20:27:23
