Muziekje van week 03 | 2008
Girls On Top: We Don’t Give A Damn About Our Friends
In het begin van deze eeuw kwam ik voor het eerst in jaren weer eens in een discotheek. Mijn toenmalige vond dat leuk. Ik niet. Maar dat was geen nieuws. Zelfs toen ik de gevoelige leeftijd daarvoor nog had, vond ik discotheekbezoek hoogstens aardig tijdens de schaarse minuten als er muziek gespeeld werd waarin ik verdwijnen kon.
In de doem van jaren tachtig was dat sombere muziek. Maar ach, iedereen danste netjes op de eigen plaats, en keek daarbij vooral naar zijn of haar schoenpunten.
Begin deze eeuw kwam er nooit eens iets langs dat me aansprak. Op éen nummer na dan, dat de antieke muziek gebruikte van Gary Numan’s Are Friends Electric, maar deze behoorlijk opzwoelde met soulvolle vrouwenzang. Natuurlijk onthield ik de naam van de uitvoerenden niet. Dat zou ook weinig zin hebben. Eenmaal aangeschaft, of via Napster opgezocht, zou zo’n track toch nooit dezelfde uitwerking hebben als in een club, na middernacht.
Toen ontdekte ik dat het nummer waarop ik dan nog wel van genoten had van een meidengroepje was, dat de naam droeg van Sugababes. Freak like me heette het. Meteen liet de muziek me volkomen koud.
Een snob ben ik, anders had ik niet gemeld blij te zijn met de ontdekking toen niet van de Sugababes te hebben genoten, maar van de originele 12 inch, waarvoor DJ Richard X gewoon twee muziektracks van verschillende artiesten tot een geheel nieuw nummer bewerkte. Met dat van Gary Numan als stuwend ritme onder alles, en de stem van Adina Howard om het geel kleur te geven.
Ik had van een mashup genoten, lang voor dat me duidelijk was wat een mashup is.
[x]#3303 fan donderdag 17 januari 2008 @ 00:19:13
pom op 17 januari 2008 @ 12:37:20
Zeer gecharmeerd van de eerste samenstelling van de Sugababes: http://www.glandularia.nl/Sugababes/One%20Touch/01%20Overload.mp3